RODZAJE GAŚNIC

Gaśnica – jest urządzeniem zawierającym środek gaśniczy, który na skutek ciśnienia wewnętrznego zostaje wyrzucony i skierowany na pożar. Ciśnienie wewnętrzne może być ciśnieniem występującym stale lub uzyskiwanym w wyniku uwolnienia gazu napędowego.

Gaśnica przenośna – to gaśnica przeznaczona do przenoszenia i uruchamiania ręcznego, o masie w stanie gotowości do działania nie większej niż 20 kg.

Gaśnica przewoźna (agregat gaśniczy) – to gaśnica o konstrukcji do transportowania i obsługi ręcznej, montowana na wózku, o masie w stanie gotowości do działania ponad 20 kg.

Środek gaśniczy – substancja zawarta w gaśnicy, powodująca gaszenie pożaru.

Wielkość napełnienia gaśnicy – masa lub objętość środka gaśniczego zawartego w gaśnicy. Wielkość napełnienia zbiorników gaśnic z wodnym środkiem gaśniczym podawana jest w dm3 (np. roztwory pianotwórcze), w przypadku innych - w kg.

Czas działania – czas, w którym środek gaśniczy rozładowywany jest bez przerwy, przy całkowicie otwartym zaworze, nie uwzględniając pozostałości gazu napędowego.

Ze względu na zastosowany środek gaśniczy podręczne gaśnice przenośne dzieli się na: proszkowe, pianowe i śniegowe. Z uwagi na możliwość ich zastosowania do określonych pożarów, spotyka się gaśnice przeznaczone do gaszenia grup pożarów:

AF materiałów stałych żarzących się i gorących tłuszczów,
AB materiałów stałych żarzących się i cieczy palnych,
BC palnych cieczy i gazów,
ABC (uniwersalne) materiałów stałych żarzących się, palnych cieczy oraz gazów,
D (specjalne) metali lekkich.

pod względem rozwiązania konstrukcyjnego kwestii umiejscowienia czynnika napędowego, którym jest sprężony gaz, rozróżnia się dwa typy:

X – gaz zasilający znajduje się w tym samym zbiorniku co środek gaśniczy. Gaśnice te znajdują się pod stałym ciśnieniem. Rozwiązania takie mają zastosowanie w gaśnicach proszkowych, pianowych, a także śniegowych. Ich zaletą jest możliwość natychmiastowego użycia.
Z – środek i czynnik zasilający umiejscowione są w osobnych zbiornikach. Uruchamia się je po odczekaniu paru sekund, od chwili przebicia membrany naboju (zbiorniczka) z gazem.

skrót opisowy stosowany do oznaczania gaśnic składa się z liter i cyfr, które oznaczają:

G – gaśnica: P – proszkowa; S – śniegowa; W, WG – pianowa;
1,2, 4, 6, 9,… – ilość środka gaśniczego w kILOGRAMACH lub LITRACH (dECYMETRACH SZEŚCIENNYCH);
X – stałe ciśnienie;
Z – nabój z gazem.

INSTRUKCJA UŻYWANIA GAŚNICY PROSZKOWEJ

1.     ZDJĄĆ Z WIESZAKA I PODEJŚĆ DO MIEJSCA POŻARU.

2.     WYCIĄGNĄĆ ZAWLECZKĘ.

3.     NACISNĄĆ DŹWIGNIĘ ZAWORU.

4.     SKIEROWAĆ STRUMIEŃ ŚRODKA GAŚNICZEGO NA ŹRÓDŁO OGNIA.

5.     GAŚNICĘ UŻYWAĆ W POZYCJI PIONOWEJ.

https://youtu.be/OhrUy8CGf9Q

W celu uruchomienia gaśnicy w pierwszej kolejności należy zerwać plombę i wyciągnąć zawleczkę, aby odblokować zawór dźwigniowy.

Jeżeli gaśnica jest typu X, czyli pod stałym ciśnieniem wówczas naciskamy dźwignię i dyszę wylotową kierujemy na ognisko pożaru. Zgodnie z normami rozładowywanie powinno rozpocząć się w czasie nie dłuższym niż 1 sekunda.

Jeżeli gaśnica jest typu Z, czyli z nabojem, wówczas po dociśnięciu do korpusu dźwigni lub zbijaka grzybkowego należy odczekać 3 – 5 sekund, aby uwolniony z przebitego naboju gaz wymieszał się ze środkiem gaśniczym i wyrównało się ciśnienie wewnątrz zbiornika.

Po odczekaniu stosownego czasu należy rozpocząć gaszenie poprzez otwarcie zaworu odcinającego prądowniczki i kierując ją w stronę płomieni. Bardzo częstym błędem popełnianym w czasie pożaru przez operujących gaśnicami typu Z, jest zbyt szybkie otwarcie zaworu odcinającego co powoduje, że uciekający z nich gaz nie zabiera z sobą dostatecznej ilości środka gaśniczego.

NORMY

PN-EN 3-7 ; Gaśnice przenośne - Część 7: Charakterystyki, wymagania eksploatacyjne i metody badań. Norma określa charakterystyki, wymagania eksploatacyjne i metody badań gaśnic przenośnych.

PN-EN 3-8 ; Gaśnice przenośne - Część 8: Wymagania dodatkowe do EN 3-7 dotyczące konstrukcji, odporności na ciśnienie i badania mechaniczne gaśnic o maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniu roboczym równym 30 bar lub niższym. W normie zawarto zasady projektowania, badania typu, wytwarzania i badań kontrolnych gaśnic przenośnych z metalowymi zbiornikami, w zależności od zagrożenia ciśnieniem. Dotyczy gaśnic przenośnych, dla których maksymalne dopuszczalne ciśnienie PS jest równe 30 bar lub niższe i które nie zawierają gazów wybuchowych, palnych, toksycznych lub utleniających. norma dotyczy także naboju z gazem o objętości 0,12 l i DOYTYCZY TAKŻE naboju z gazem o objętości większej niż 0,12 l lecz mniejszej niż 0,5 l. norma nie dotyczy gaśnic na dwutlenek węgla.

PN-EN 3-9 ; Gaśnice przenośne - Część 9: Wymagania dodatkowe do EN 3-7 dotyczące odporności na ciśnienie gaśnic na CO2. W normie zawarto zasady projektowania, montażu, kontroli i badań gaśnic przenośnych na CO2 w zależności od zagrożenia ciśnieniem. Podano klasyfikację różnych części tworzących zespół gaśnicy przenośnej.

PN-EN 3-10 ; Gaśnice przenośne - Część 10: Postanowienia dotyczące oceny zgodności gaśnic przenośnych według EN 3 część 7. W normie wymieniono minimalne wymagania dotyczące oceny zgodności gaśnic przenośnych według EN 3-7 oraz wymagania dotyczące jakości i kontroli produkcji gaśnic. norma PODAJE wymaganą dokumentację oraz PODAJE metody badań typu, oceny zakładu i kontroli podczas produkcji.

PN-EN 1866 ; Gaśnice przewoźne. W normie podano cechy, wielkości znamionowe i podział gaśnic przewoźnych oraz stosowane metody badań. Normą objęto gaśnice przewoźne wodne i proszkowe, o masie całkowitej większej niż 20 kg.

PN-EN 1869 ; Koce gaśnicze. W normie zostało określone wymagania dotyczące budowy, właściwości gaśniczych i znakowania oraz PODANO metody badań.

PN-EN12100 (zastępuje PN-EN292-1, PN-EN292-2) ; Bezpieczeństwo maszyn. Ogólne zasady projektowania. Ocena ryzyka i zmniejszanie ryzyka.

PN-EN292-1 ; Maszyny. Bezpieczeństwo. Pojęcia podstawowe, ogólne zasady projektowania. Podstawowa terminologia, metodologia.

PN-EN292-2 ; Maszyny. Bezpieczeństwo. Podstawowe pojęcia, ogólne zasady projektowania - Część 2: Zasady i wymagania techniczne. Wymagania w zakresie wyposażenia. Sprzęt gaśniczy powinien zostać umieszczony w odpowiedniej ilości dla danej powierzchni, uzależnionej m.in. od właściwości materiałów palnych znajdujących się w danym obszarze. Pod uwagę należy wziąć dostępność, łatwość wykorzystania w razie potrzeby i umiejętność posługiwania się przez personel, a także szkodliwość dla otoczenia przez zastosowanie w nim substancji chemicznych.


 

BUDOWA GAŚNICY